Eğitimde niteliksizlik; eğitim/ sosyal yapı/çevre etkisiyle yaşanan kültürel gerileme; belirsizlik; güvensizlik…
Bu nedenlerle tüketim alışkanlığının, üretim alışkanlığından üstün olduğu;
Bu nedenle tasarruf/sermaye birikiminin düşük olduğu;
Bu nedenle araştırmanın, geliştirmenin, dünya ihtiyacına göre üretimin, yatırımın, ihracatın “ihtiyaç oranında artamadığı”;
Bu nedenle yabancının tasarrufuna ihtiyaç duyan;
Bu nedenle spekülatif hareketlerin, döviz kurunun, enflasyonun, işsizliğin, cari açığın, bütçe açığının arttığı ülkeler…
“Az gelişmiş ülkeler”, “gelişmekte olan ülkeler” diye sıralanıyor…
★ ★ ★
“Reel getiri” yüksekse:
Yabancı, tasarrufunu, bu tür ülkelerde değerlendirebiliyor…
★ ★ ★
“Kronik üretimsizlik hastalığına” sahip bu ülkelerde…
Faizi, enflasyon oranının üzerinde tutmak (Reel getiriyi yükseltmek):
Kur fiyatı/enflasyon oranı gibi parametreleri düşürebilmek için, en etkin araç olarak kullanılıyor…
★ ★ ★
Yani…
“Yüksek faiz”, kuru/faizi/ enflasyonu düşürebilmek için “sebep oluyor”…
Ancak…
Kısa vadede rahatlama sağlayan bu politika, uzun vadede “üretimsizlik hastalığını” kronikleştiriyor ve yabancının tasarrufuna “daha fazla faiz vermenin” önünü açıyor…
★ ★ ★
Merkez Bankası dün önceliğini gördü ve gerekeni yaptı…
“Üretimsizlik hastalığımızı”, dolayısıyla “düşen rezervi”, dolayısıyla “yükselen döviz fiyatını”, dolayısıyla “yükselen işsizliği”, “yükselen faizi” tedavi edecek “eğitimden adalete kadar yapısal reformlar için” hükümete zaman kazandırdı…
VELHASIL…
Önceliklerimizi belirlememiz gerekiyor…
Örneğin: “Gelişmiş ülkeler gibi, uzay araştırmalarına 20-25 milyar dolar kaynak ayırabilecek güce ulaşabilmek için…
Öncelikle, eğitimi evrenselleştirecek kaynağı/ iradeyi bulmak/yaratmak gerekiyor…”
Önceliği gerçekleştirmeden, sonraki adımı düşünmenin/ kaynak ayırmanın maddi/ manevi “israf” olduğunu binlerce deneyimimiz açık açık gösteriyor…
Kaynak:
https://www.dunya.com/kose-yazisi/faiz-artisina-sevinmek/600827
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder